*

Sa wakas matapos ang isang dekada ay natapos ko na rin ang blog post ko para sa yumao nang lider ng bansa. Si Tita Cory. Gusto kong magpasalamat sa blog post na makailang ulit kong binalikan para humalaw ng ideya. Ang skeptism ni kapirasongmantika ay nagbigay sakin ng dahilan para mapaisip na oo, mali na ilagay si Tita Cory sa pedestal na kinalalagyan nya ngayon dahil sa anti-mamamayan na mga panukala na naisabatas noong kanyang termino. Ang lively debate naman sa blog ni kapirasongkritika ang nakapag paintindi sakin na hindi sapat na ipaalala lang sa masa ang mga negatibong pangyayari noong panahon ni Tita Cory. Dapat ay linyahan natin ang masa : Mula sa kanilang simpatya kay Tita Cory tungo sa mas progresibong linya. Ang unang larawan sa baba ay galing sa PinoyWeekly at ang natirang dalawa ay mula sa Time na una ko namang nakita sa blog ni kapirasongkritika. Salamat! Madami talaga akong natutunan.

—–

Ang blog post naman sa itaas ay produkto ng dalawang refill ng matapang at mainit na kape kaninang madaling araw at ng pagkalito sa isang partikular na bagay. Isang bagay kung saan palagian nalang nauuwi sa pagiging atrasado ko at marupok.

Marupok dahil hindi ko alam kung bakit pati ang historical materialism ni Karl Marx ay ginamit ko sa pagsusuri sa aking problema sa pagibig. Kaya pasensya na po ng marami. Masyado lang lumipad ang utak ko kaninang madaling araw. At siguro ay dahil narin sa padyak(sipa) ng dalawang kape kaya hindi na ako nakapag isip ng maayos.

Mga ilang paalala…

Ok sa mismong sandaling ito ay nagsisimula na kong magsawa sa buhay ko and somethin just hit me and dammit.. she had hit me so darn hard. Id been infatuating someone. Darn. Pero hindi yan ang isyung bitbit ko ngayon. Maraming dapat pang isipin at syempre gawin. Tama na muna yang mga personal na problema..Unahin ang bayan. (Haha parang nde tlaga si *****e ang nagsasalita xp)

Ilang paalala mga kaibigan :

• Sa darating na October29 2008,,ay pansamantala po muna sanang itigil ng mga OFW ang pagpapadala ng kanilang remitance para sa araw na iyon. Dahil gaganapin ang “Zero Remittance Day” Kung saan pansamatala po nating paparalisahin ang pagpasok ng remittance sa ating bansa bilang paraan ng ating pagrehistro at pagsasabi sa rehimen ni Gloria Arroyo ang labis na pahirap at pambubusabos nya sa ating mga kapatid na OFW. Para rin, tuligsain ang gaganaping Global Forum on Migration and Development kung saan plano gamitin ni Arroyo ito para sa mas marami pang anti-manggagawang polisiya laban sa ating mga mahal sa buhay na OFW.

• Patuloy parin po sana nating tulungan ang ating mga kaibigang manggagawang walang pakundangang tinanggal ng Kowloon House sa kanilang trabaho. Ang kanilang pagkakatanggal ay walang batayan at gasgas. Ang tanging kasalanan lang nila ay ang paghingi ng karapatang talaga namang nararapat mapunta sa kanila : ang dagdag sahod na mismong ang gobyerno ang nagbigay. Ngunit talagang baluktot ang isip ng mga naghaharing uri at sa bagkus na ibigay ito ay mas sinugpo nila ang unyon ng mga manggagawa sa pamamagitan ng tuluyang pagtatanggal sa kanila sa kanilang mga trabaho. Isipin po nating mabuti : Pitumput tatlo ang taong sumubok humingi ng karapatan,,Pitumput tatlong tao ang tinanggalPitumput tatlong pamilya ngayon ang mas lalo pang naghihirap dahil lang sa kagagawan ng iilang naghaharing uri.

So ayun na nga,,bago nga tuluyang matapos ang gabi..Kasulukuyang ko paring pinoproblema ang dalawang bagay na to :

1. Nagsasawa na ko sa buhay ko at..
2. My freakin infatuating sickness to her.

Pero ayus lang..mas marami pang bagay na dapat unahin kesa sa sarili. Mas marami pa ang kailangang gawin. Tayoy kumilos. Kabataan, Pag asa ng Bayan.